ξεκουρνιάζω

1. (για πτηνά) φεύγω από την κούρνια μου, από τη φωλιά μου

2. μτφ. απομακρύνομαι («κι η τέτοια υποψία ξεκούρνιασεν απ' το νου του μονάχα, όταν τ' αργόδρομα γλυκοχαράματα εβάλθηκαν να διώξουν τους ήσκιους», Ζερβ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < στερ. ξ(ε)-* + κουρνιάζω].